ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ…

Παντού κενά, παγίδες κούφιοι δρόμοι,
Μέσα μου, μπροστά μου πίσω μου,
Χρόνια αλλοπρόσαλλα, μεταλλαγμένα, αλλοτριωμένα,
Πάντα φτάνεις στο τέλος τις στιγμής να είσαι παιδί

Φυσάει αέρας και υψώνεις δίκτυα
Βρέχει και χορεύεις σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο
Χιονίζει και κολυμπάς ακίνητος
Μα όταν βγαίνει ο ήλιος πάντα φυτεύεις όνειρα

Ζωγραφίζεις με διακεκομμένες γραμμές
Χάνονται σε υπερτονισμένα χρώματα
Σε ένα πίνακα ρίχνεις σταγόνες αντίδρασης
Σε ένα κόσμο ρίχνεις ωκεανούς ανατροπής

Το ανεξήγητο τις στιγμής που μας έχει καθορίσει
Το υπερφυσικό τις ώρας που μας έχει φέρει εδώ
Το διφορούμενο του χρόνου που μας σπρώχνει
Η ουτοπία τις αιωνιότητας που μας έχει καλύψει με απραξία