Περιπλάνηση

Στα πρόσωπα σου τα πολλά
Στην ματιά σου την βαθιά
Κυνηγάω το αδύνατο

Στην φωτιά που αφήναμε στο διάβα μας
Εκεί στις ατελείωτες πεδιάδες του απρόβλεπτου
Στους ορμητικούς ποταμούς του πάθους

Στην φωνή σου που πότε δεν με άφησε μόνο
Στις προσδοκίες που μου άφηναν τα χείλια σου
Στην ευτυχία που γεννούσε το άγγιγμα σου

Σε όλα που με παίρνουν πίσω στο αδύνατο